Naar Bali

Vroeg uit de veren. Nou ja veren, de bedden zijn hier in het algemeen tamelijk hard. Ik maak gebruik van goedkope accomodatie en de kwaliteit is wisselend. Wel is in de meeste gevallen de kamer uitgerust met een heerlijke mandi, een grote bak met koel helder water. Met een plastic emmertje met een steel eraan gooi je dan het water over jezelf heen, inzepen en weer afspoelen. Een heel feest na een warme dag fietsen. Ook een leuk verschijnsel is het vriendelijke kopje thee of koffie en een klein snackje wat 's ochtends klaar staat voor je deur. Hoe vroeg (of laat) je ook wakker wordt, het staat er. Dat zijn zo de kleine geneugten van het fietsersbestaan. Een nadeel is dat de meeste kamers gelegen zijn aan een soort binnenplaats, in het algemeen van beton. Vroege vertrekkers starten hun brommers en zonder zich te bekommeren om eventuele andere gasten vertrekken ze vol gas, vaak nog even toeterend als groet. Je hoeft dus nooit bang te zijn je te verslapen.

Ik vroeg een paar dagen geleden aan Adi of het nou echt zo was dat Indonesiers dol zijn op lawaai. Het lijkt er soms op. Hij zei me dat hij er ook af en toe helemaal gek van wordt maar blijkbaar sluiten de mensen zich er hier vanaf. Je ziet hier nooit iemand verstoord kijken wanneer plotseling de moskee begint te brullen, soms zo hard dat je een fatsoenlijk gesprek kunt vergeten.

Of zoals vandaag aan boord van de veerboot van Madura terug naar Oost Java. Het oude schip sneed dapper door de golven maar op het hele schip was geen plek te vinden waar geen luidsprekers hingen. Overal galmde muziek en diverse televisies, liefst op verschillende zenders braakten de hele reis een oorverdovend lawaai uit. Ik vond een plekje tussen de reddingsboten waar het nog enigszins te harden was.

Na een fietstochtje rond de Javaanse oostkust kon ik nog net voor het donker werd de boot naar Bali pakken. Deze was gelukkig iets minder lawaaiig. Het leek net zo'n boot die we 25 jaar geleden al tussen Java en Bali hadden genomen en in de tussentijd was er zo te zien weinig onderhoud gepleegd.

Aan boord heb ik besloten de Balinese noordkust af te fietsen. Dat zal een dag of twee nemen naar Lombok. Ik kan dan op de terugweg de zuidelijke kant nog doen want ik vlieg eind van de maand van Denpasar naar Bangkok. Ben benieuwd hoe ver ik nog kom, ik wil in ieder geval proberen nog op Sumbawa en Sumba te komen. Flores zal misschien niet meer lukken. 

Op dit moment zit ik in Lovina Beach, in een hutje aan het strand. Het water is lauwwarm en het bier ijskoud. Hoogste tijd voor een Balinese massage.