Terug naar huis12-02-2015 Vanmorgen nog een keer vroeg op. Gelukkig was het droog, dit in tegenstelling tot gisternacht toen een dikke regen recht uit de hemel viel. Maar de tent was nog nat van binnen, de luchtvochtigheid is hier tegen de 100% en wanneer er nog geen zon is, droogt er niets. Ik pak mijn laatste spullen in en geeft wat restjes die ik over heb aan mijn Duitse buurman Klaus. Hij heeft er ook een flinke tocht opzitten, vanuit Namibie door Zambia en Zimbabwe kwam hij hier terecht. Vandaag gaat hij weer verder. Hij heeft mijn laptop even onder handen genomen, het ding is nu weer een stuk sneller. Ik heb niet veel meer van Lilongwe gezien. Na wat boodschapjes gisteren ben ik .... Lees verder » |
Malawi in het water11-02-2015 Vanaf Tete is het nog maar een paar dagen fietsen naar Malawi. Maar de weg gaat lichtjes omhoog en dan is het alsof je de hele dag met een lekke band fietst. Zwaar vermoeiend af en toe. Het land is leeg. Hier en daar wat kleine dorpjes, wat huisjes onderweg en boeren op het veld. Hier wordt wel de nodige akkerbouw bedreven. Ik zie mais, suikerriet en iets wat lijkt op aardappelen. Soms is er een klein marktje onderweg, daar is in een aantal gevallen ook wel een klein winkeltje te vinden maar meestal is er niet veel te koop. Ik ben al blij met een pakje melkpoeder, soms hebben ze lauwe cola of fanta. Ook verkopen ze hier en daar een soort oliebollen en harde .... Lees verder » |
Laatste stuk Mozambique06-02-2015 "Afrika is nooit saai. Dat mag ondertussen duidelijk zijn. Het is altijd net even anders dan je denkt. Je moet je verwachtingen of voortdurend bijstellen of, wat beter is, niet teveel verwachtingen hebben.
|
Door centraal Mocambique02-02-2015 Tofo Beach heb ik weer achter me gelaten. Het is natuurlijk erg verleidelijk om lekker te blijven hangen op zo'n plek. Zeker wanneer je wat lotgenoten als je het zo wilt noemen hebt leren kennen en het met elkaar gezellig hebt. Maar de berichten over het noorden doen me toch besluiten geen tijd te verliezen. Ik ben dus weer op de fiets gestapt en via Inhambane..... Lees verder » |
De weg naar het noorden26-01-2015 Mozambique is vlak en dat is te merken. De kilometers vliegen onder de banden vandaan en in twee dagen heb ik bijna 270 kilometer afgelegd. Eigenlijk heeft dit land maar een geschikte fietsroute en dat is langs de autoweg, een tweebaansweg soms met een vluchtstrookje en soms niet. Maar gelukkig is er niet heel veel verkeer en hoe verder ik naar het noorden kom, des te minder verkeer er nog is. Dichterbij Maputo was het veel drukker. De binnenwegen zijn voor mijn fiets eigenlijk geen doen al schijnt dat ook verderop beter te moeten worden. Hier zijn de wegen veel te ...... Lees verder » |
Mozambique23-01-2015 Swaziland was gelukkig wat minder bergachtig dan Lesotho, maar het bleef wel klimmen en dalen. Vanaf de camping ging het overigens eerst veel omlaag en dat is heerlijk maar je weet dat er een moment komt dat je ook weer omhoog moet. En dat moment kwam voorbij de grote stuwdam op de nieuwe weg naar Piggs Peak, een stoffig stadje in het noorden van Swaziland. Daar begon de lange weg terug omoog maar gelukkig viel het achteraf mee. Of ben ik al zoveel gewend? |
Swaziland14-01-2015 Het is zes uur in de morgen. Vogeltjes fluiten me weer wakker. De regen tikt op de tent maar het is niet veel. Afrika wordt wakker, ik ben het al. Met een gebakken eitje en een kop koffie begint een nieuwe week.\par Het derde land waar ik deze reis doorheen fiets is Swaziland. Een klein koninkrijkje ingeklemd tussen Mocambique en Zuid Afrika. Het heeft minder dan de helft van de oppervlakte Lees verder » |
Zululand07-01-2015 Het is hier in Zuid Afrika natuurlijk midden in de zomer. De wereld op zijn kop. Maar het leek er niet erg op. De laatste dag van het oude jaar was het regenachtig en 's avonds was het ronduit koud en miezerig. Maar dat weerhield ons er niet van om voor de vroege najaarsochtend een wandeling te plannen naar de top van de hoogste berg in de omgeving. Daar zouden we het nieuwe jaar inwijden met een glas champagne. Helaas, de weergoden gooiden roet in het eten en toen ik om half vier 's morgens wakker werd kletterde de regen op het zinken dak. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant lag ik ook wel erg lekker .... Lees verder » |
De laatste dag van 201431-12-2014 De laatste dag van 2014 al weer. Ik zit op de veranda en we maken ons klaar voor oudejaarsavond of eigenlijk moet ik zeggen New Years Eve want zo heet dat hier. Vanavond gaan we gezellig uit eten met de hele familie en morgenvroeg moeten we om half vier op om naar de top van de hoogste berg hier in de omgeving te wandelen om de zonsopkomst mee te maken. De eerste van het nieuwe jaar.
|
Sani Pass30-12-2014 Een van de grensovergangen tussen Lesotho en Zuid Afrika bevindt zich op de Sani Pass, een hoge bergpas in de Drakensbergen. Om daar te komen moet je eerste de Black Mountain over, vlakbij de hoogste berg van zuidelijk Afrika. Toen ik wakker werd was de lucht betrokken. Grauw en grijs en het was fris. Helaas, een slechte dag want het betekende dat het hogerop mistig was en zelfs regende, zonde van de prachtige vergezichten die je hier anders zou hebben. |
Kerst in Lesotho27-12-2014 Eerste kerstdag Ik denk dat ik een heel andere kerst had dan de meeste mensen in Nederland. Kerst op de fiets in Lesotho, dat lijkt me redelijk uniek. Gelukkig had ik gisteravond, kerstavond een prachtig plekje gevonden en uit een dorpje waar ik langs kwam had ik een flesje koud bier mee genomen. Helaas geen borrelhapje maar witbrood met Knorr aromat kan daar in geval van nood ook voor doorgaan. En morgen zou ik in Mokhotlong zijn waar ik een lodge hoop te vinden. Enige luxe op met kerst moet toch kunnen. |
Fijne Kerstdagen en alle goeds voor 201524-12-2014 Op de valreep nog een internet verbinding. Ik heb de verhaaltjes van 21 en 24 december kunnen plaatsen. Gelukkig dat het nog gelukt is, ik had er een hard hoofd in. Vanuit Thaba Tseka in Lesotho wens ik jullie allemaal hele fijne en vrolijke kerstdagen en natuurlijk voor iedereen de beste wensen voor 2015. Ik fiets de komende dagen vrolijk verder. Via Mokhotlong naar de Sani Pass, op ruim 3000 meter hoogte. Het is er koud en guur, kan er keihard waaien en regenen. Ik zal aan jullie denken wanneer jullie aan de kalkoen zitten bij de kaarsjes. Geniet er van, groeten allemaal, Klaas |
Eindelijk mijn avontuur24-12-2014 Hoog in de bergen van Lesotho. Ik wil van Semonkong doorsteken naar Tabha Tseka, dwars door Lesotho. Het prachtige Lesotho, door velen geroemd als het Zwitserland van Afrika. Ik zei tegen een meisje dat ze in een prachtig land woonde. "Ja" antwoordde ze "maar heel erg saai en heel erg arm". Dat is waar. De dorpjes zien er prachtig uit met een aantal roundhutten waartussen varkens, geiten en koeien scharrelen. Mensen, jong en oud, veel kinderen. En 's avonds als het donker is, is het donker. Verder niets. Geen electriciteit, nog geen zaklantaarn. Soms ...... Lees verder » |
Motsamai21-12-2014 Motsamai Het vertrek uit Malealea viel me best zwaar. Een mooie plek en eigenlijk had ik er nog wel wat langer rond willen kijken maar ja ik moet helemaal naar Malawi en dat is nog een heel eind. Ik wilde naar Roma waar een pinautomaat schijnt te zijn. Die zijn niet dik gezaaid in Lesotho en ik heb nog wel wat geld nodig heb ik uitgerekend. Je kunt hier trouwens overal betalen met Zuidafrikaanse randen, die staan een op een met het lokale geld. Via de dirtroad ..... Lees verder » |
Fietsperikelen15-12-2014 Ik fietste de provincie Oostkaap uit en reed over de brug de Free State in, bij ons beter bekend als Oranje Vrijstaat. Op de brug kwam ik twee mooie traditionele vrouwen tegen die wel op de foto wilden. Ze gierden van het lachen toen ze zichzelf terug zagen. Dat is het leuke van die digitale camera's, het resultaat zie je gelijk. Ter info voor de trouwe volgers: Vandaag heb ik ook de stukjes van 10 en 13 december geplaatst. Dat lukt helaas niet eerder vanwege de beperkte internetmogelijkheden. Ik vermoed dat het de komende week (en misschien wel langer) weer zeer beperkt zal zijn. Helaas. Wat je verder misschien verbaast is dat er ook heel weinig of geen foto's op staan. Ook dat is te wijten aan de beperkte capaciteit van het internet hier. Dus de plaatjes mag je erbij denken maar een ding is zeker, het is erg mooi hier. Lees verder » |
Richting Lesotho13-12-2014 Het is zaterdagmorgen vijf uur. Ik word wakker van de opkomende zon, in de verte kraaien wat hanen en een enkele hond blaft zich schor. Ik sta ergens tussen de olijvenbomen op een heuvel, niet ver van de weg. Het is de tweede keer dat ik wild kampeer in Zuid Afrika, tot nu toe heb ik steeds campings kunnen vinden of bij mensen op het erf mijn tentje op kunnen zetten. Terwijl ik dit zit te typen hoor ik een kar mijn kant op komen. Ik dacht dat niemand me hier zou vinden maar zo werkt het niet in zwart Afrika, overal zijn mensen, altijd.
|
Terug in de tijd10-12-2014 Met mijn fiets en tassen achterin het bakkie reden we in een uur of twee van Port Elisabeth naar Somerset East. Somerset East is een klein stadje, niet ver van het veel bekendere Graaf Reinet. Niet ver betekent hier al gauw een kilometer of tachtig of honderd. De afstanden van stadjes onderling is hier gigantisch, naar onze maatstaven. Zuid Afrika kent enkele hele grote steden maar het platteland is nagenoeg onbewoond. Somerset East heeft een kleine twintigduizend inwoners, ver daaromheen is niets of het moeten al ........ Lees verder » |
Nieuwe avonturen06-12-2014 Sorry dat jullie een tijdje niets van me gehoord hebben. De tijd vliegt voorbij hier. Ik ben in vijf dagen van Noetzie (bij Knysna) naar Port Elizabeth gefietst. Het hadden er eigenlijk vier zullen zijn maar afgelopen woensdag was het zulk prutweer dat ik besloot een extra dagje rust te houden in Jeffreys Bay. Julia bracht me met de grote Landrover naar de grote weg richting PE. Dat scheelde me een flinke klim over onmogelijk scherpe en glibberige steentjes die de steile weg omhoog vormen vanuit Noetzie. Het is weer even wennen terug op de fiets. De brede N1 is ook niet de meest inspirerende weg om langs te fietsen hoewel het deze zondagmorgen ..... Lees verder » |
Drie dagen vakantie30-11-2014 Het was nog een pittig stukje fietsen vanaf de boerderij waar zo prachtig had overnacht. Maar in Uniondale kwam ik weer in een onverwacht prachtige theetuin terecht en dan kan een mens er weer even tegen. Ik had het advies gekregen om het 'Ou Ossewapad' te nemen, in gewoon Nederlands dus het Oude Ossewagenpad. Dus dat ga ik dan proberen en dat heb ik geweten. Nadat een plaatselijk jochie me de goede kant op bracht kwam ik op een stenig pad en moest vooral omhoog. Het was bloedheet weer, midden op de dag, dus niet zo gunstig. Het stuk omhoog was loodzwaar, het grootste deel was het duwen en trekken met de fiets. En zoals gebruikelijk .... Lees verder » |
Struisvogels26-11-2014 Gelukkig slaag ik er steeds beter in de binnenweggetjes te vinden. Veel mooier en veel minder verkeer. Het zijn gravelroads, de enkele auto die je tegen komt geeft een hoop stof, maar over het algemeen is er goed op te fietsen. Aan weerskanten af en toe een boerderij. Op de bijbehorende bordjes zie ik vaak Nederlandse namen. Een enkele keer Duits, Frans of Engels. Iedere boerderij heeft een eigen naam en soms vormen een of enkele boerderijen samen met wat huisjes voor de arbeiders een miniem dorpje. Zo fietste ik langs De Hoop, een nietig dorpje maar ...... Lees verder » |
Stadig prate22-11-2014 Het was moeilijk weg komen van Op die Plaas camp. Wanneer je ergens wat langer blijft geeft dar natuurlijk toch een band. Het veld in met de 4 WD, een grote Toyota Landcruiser, was een leuke belevenis en op deze wijze kreeg ik wat meer mee van het boerenlandleven hier. Het familie leven verschilt niet eens zoveel als dat bij ons denk ik maar boer zijn hier is toch wel wat anders dan wat wij gewend zijn. Een boerderij hier bestaat al gauw uit 2000 hectare maar dat is lang niet ... Lees verder » |
Seweweekse poort20-11-2014 Iedere dag is het maar weer afwachten waar ik terecht kom. Onderweg krijg ik veel tips en ik probeer het beste eruit te pikken. Zo vertrok ik vanuit Porterville met het doel om via Worcester richting Zwartbergen te gaan maar op een Y splitsing twijfelde ik toch nog en ging uiteindelijk linksaf de hoogte in, de weg via Ceres. Het betekende klimmen en eigenlijk had ik er die dag te weinig puf voor. Dus na minder dan dertig kilometer belandde ik in een restaurantje met een prachtige tuin er omheen. Op mijn vraag of ik daar mocht kamperen kreeg ik ..... Lees verder » |
'Die Weskus'15-11-2014 De zuidafrikaanse westkust, of Weskus zoals ze hier zeggen, was niet bijster interessant, althans wat ik er van gezien heb. Het is een lichtheuvelend landschap met hoogteverschillen van zo'n 100 meter dus vermoeiend trappen. Bovendien was het heet en de straffe wind blies recht in mijn gezicht. Bij Langebaan fietste ik het laatste stuk door een prachtig natuurgebied en logeerde op de lokale nogal saaie camping. Met mijn kleine eenpersoonstentje sta ik tussen de 4 WD's en de caravans met grote voortenten. De meeste caravans staan nog leeg ..... Lees verder » |
Op naar Langebaan10-11-2014 Zaterdagmorgen nog even gezellig ontbeten en koffie gedronken bij Cara en Rowan. Alsof we elkaar al jaren kenden. Blijkbaar heb je al gauw iets gemeen als fietsers onderelkaar. Ze gaan emigreren naar Canada en ik kreeg gelijk een uitnodiging om daar ook een keer langs te fietsen. Ze komen aan een bekende fietsroute dwars door Canada te wonen. Wellicht komt het er ooit nog van. Ik begon de route zuidwaarts .... Lees verder » |
De eerste dagen in Kaapstad07-11-2014 Zachtjes landde de grote Boeing 747 van British Airways op de internationale luchthaven van Kaapstad. Bijna 10.000 km hadden we gevlogen. Gelukkig heb ik deze keer het grootste deel slapend afgelegd. Na twee witte wijntjes bij het eten kon ik heerlijk dommelen om pas boven Angola weer bij mijn positieven te komen. We waren ...... Lees verder » |
Zuidelijk Afrika27-10-2014 Eigenlijk was mijn plan om naar Zuid Amerika te gaan maar flexibel als ik af en toe ben is het Zuidelijk Afrika geworden. Toch weer Afrika dus, een mooi vervolg op de avonturen van vorige winter in West Afrika. Eigenlijk had ik graag een tocht dwars door dit geweldige continent gemaakt maar door ebola, politieke instabiliteit... Lees verder » |
Terug in Gambia03-04-2014 Gisteren fietste ik het laatste stukje door Senegal naar Gambia. Na een heerlijke nacht in een zacht bed van het kampement in Baila kon ik fris aan het laatste stuk beginnen, hoewel het me niet meeviel. Een beetje uitgefietst geloof ik. Onderweg naar Baila kwam ik nog een spaanse fietser tegen die jaren terug in Indonesie was begonnen en nu onderweg was naar Zuid Afrika en vandaar door wilde naar Zuid Amerika. Ja dan ontkom je er niet aan even de stand van zaken door te nemen en wat gegevens uit te wisselen. Daardoor werd het al met al een beetje laat en de laatste 10 kilometer naar Baila fietste ik in het donker. Dat was toch wat minder prettig zonder verlichting maar gelukkig deed mijn zaklantaarn het nog. Meerdere keren werd ik aangehouden bij militaire ....... Lees verder » |
Laatste loodjes01-04-2014 Ik ben net op tijd Guinee uit geloof ik. Voor zover ik weet heb ik geen ratten en vleermuizen gegeten en ik voel me kiplekker dus daar ben ik goed vanaf gekomen. Ondertussen ben ik op pad van Bissau naar Banjul om mijn vlucht te halen en ben ik de grens van Guinee Bissau naar Senegal overgestoken. Het computersysteem aan de grens lag weer eens plat met als gevolg dat ik geen visum kon krijgen maar ik mocht zonder stempeltjes ..... Lees verder » |
Nog 1 keer door de bush29-03-2014 Je huiswerk maken bij het licht van een straatlantaarn omdat er thuis geen lamp is. Een meisje zit met haar kleine broertje naast zich in een schriftje te turen. En dan heb je nog geluk dat hij brandt want in het grootste deel van de steden is het aardedonker na zes uur 's avonds. In een heel land geen electriciteit, zowel in Guinea als in Guinee Bissau is voor ons bijna niet voor te stellen. Sjouwen met blokken ijs om je spullen te koelen. Koken bij het licht van kaarsen op een houtskoolvuurtje. Je weg zoeken met een zaklantaarn, radio's op batterijen en geen oplaadbare want die kun je ....... Lees verder » |
Op de markt20-03-2014 Op Zondag is het markt in Dalaba. Het krioelt er van de mensen die iets te verkopen hebben. Tientallen vrouwen met tomaten, groene kolen, aubergines en anderen met aardappelen (uit Kruiningen) en uien uit de Flevopolder. Daartussen andere vrouwen die oliebollen verkopen, zelfgemaakte vruchtensappen, brood, bonen. Mannen zitten achter stapels nieuwe of tweedehands badslippers, het nationale schoeisel hier en verder veel stalletjes met pillen tegen hoofdpijn, maagkwalen, erectieproblemen en andere kwalen, vitaminepreparaten, voedingssupplementen meestal om enorme spierballen of dikke billen ..... Lees verder » |
Rondje Guinea13-03-2014 De 'good old Lonely Planet' kreeg toch gelijk. Conakry ga je eigenlijk pas waarderen op het moment dat je weer vertrekt. En zo was het. Bij het binnenfietsen van de stad had ik een aantal keren de neiging rechtsomkeerd te maken. De vieze bulten vuil, de eindeloze autowrakken, het stof, de stank en de herrrie. Reden genoeg om weg te blijven. Maar na bijna vier dagen te hebben rondgezwalkt in deze metropool vol armoede heb ik de stad ook leren kennen als een vriendelijke stad, je kunt er ...... Lees verder » |
Conakry07-03-2014 En dan fiets je Conakry binnen. Het vuilnis ligt her en der, soms een halve meter hoog langs de straten. Huizen en gebouwen, half afgebroken, half opgebouwd, in aanbouw of in zwaar verval. Ooit het Parijs van West Afrika maar dat is lang geleden en ze hebben er zo te zien alles aan gedaan om dat image voorgoed weg te poetsen. De stad ligt 's avonds grotendeels in het donker, het verkeer worstelt zich door te nauwe straten. Hier geldt het recht van de sterkste en ik had het geluk mee te rijden met een chauffeur ..... Lees verder » |
Lisa02-03-2014 Vanaf Jemberem trok ik over een klein paadje verder het oerwoud in. Deze wegen staan niet op mijn GPS kaart en ik had slechts een vaag vermoeden welke kant ik op moest maar ik moest het stadje Caseres zien te bereiken. Dat lukte wonderwel. Af en toe kwam ik mensen tegen die me steeds de goede kant op wezen en uiteindelijk is iemand kilometers met me mee gefietst om me naar de rivier te brengen waar ik moest oversteken. Met een kano ging het naar de overkant. Er moest..... Lees verder » |
Primitief25-02-2014 Momenteel fiets ik door het meest primitieve deel van Guinea Bissau, onderweg naar |
Diepe armoe17-02-2014 Een invalide man ligt in de deuropening van een half vergaan huis. Geen deuren, geen ramen, het dak is kapot. Zijn kar staat twee meter verderop. Hij kiijkt om zich heen. Eenbenigen hinken op krukken door de straten. Straten waar het stinkende straatvuil soms een meter hoog ligt. Zand, stof en plastic afval gieren door de straten wanneer de wind even aanwakkert. En hoewel het droge tijd is staat hier en daar een stinkende waterplas waar ....... Lees verder » |
Warm op de fiets15-02-2014 De terugweg uit Varela was warm en stoffig. Evenals de heenweg trouwens. Ik ben maar kort in Varela geweest, had het er nog best een dagje kunnen volhouden maar ik wil nog wat meer van Afrika zien. Na het ontbijtje, stokbrood met bonenpasta en koffie, wordt ik uitgezwaaid door het stel waar ik de avond ervoor ook zo heerlijk had gegeten. Het enige restaurant in Varela, Chez Helene, levert alleen op bestelling. De eerste dag ....... Lees verder » |
Guinea Bissau13-02-2014 Mijn plan om te vertrekken uit Abene heb ik doorgezet. Het was echt afscheid nemen daar, de mensen waar ik zolang mee had opgetrokken blijven achter, hun leven herneemt hun dagelijkse gangetje weer. Ze nemen niet alleen afscheid van mij maar ook verdwijnt iets van dat andere leven. Want hoe je het ook wend of keert, er is nog altijd veel ontzag voor het Europese leven. Hoewel je bevriend raakt met mensen krijg je toch altijd ook het gevoel dat het niet alleen om jou gaat, maar ook om de rijkdommen en kansen die je (mogelijk) meebrengt. Mensen denken daarover op verschillende manieren, de ene wil dolgraag richting Europa want daar is het grote geluk, de materiele rijkdom. Anderen beseffen dat ze in Europa waarschijnlijk ....... Lees verder » |
Weg uit Abene07-02-2014 Misschien heb ik het al eens eerder geschreven maar de verleiding is groot om hier lekker in Abene te blijven hangen. Wat een paar dagen had moeten worden werd uiteindelijk een paar weken, deels door de omstandigheden maar vooral omdat het leven hier zo heerlijk relaxed is. Al prijs ik me overigens wel gelukkig dat ik slechts een voorbijganger ben, een tijdelijke bezoeker met de kans om weer verder te gaan, weg van hier. Als je moet blijven zoals velen hier, met weinig of geen mogelijkheden, dan ziet de wereld er anders uit. Elke dag je kostje bij elkaar te moeten scharrelen, afhankelijk van de weinige toeristen .......... Lees verder » |
Malaria30-01-2014 Ondertussen voel ik me weer topfit en ik ben de laatste jaren maar weinig ziek geweest op reis en heb nooit echt ongelukken gehad. Maar het lijkt erop dat ik de laatste weken de schade aardig aan het inhalen ben en na mijn ribben en schimmelvoeten voelde ik me maandagmiddag minder fit worden en binnen korte tijd steeg mijn temperatuur naar de 40 graden. Het was me al snel duidelijk wat er aan de hand kon zijn ..... Lees verder » |
Pannenkoekenfeest27-01-2014 Mijn voeten knappen een beetje op. De pijnlijke behandeling met magnesiumsulfaat werpt zijn vruchten af. Vandaag nog even langs de dokter geweest die er nogmaals zijn tovermiddel op heeft gesmeerd en nu moet het zeewater de rest doen hoop ik. Voorlopig voorzichtig blijven. Gisteren was het zondag en feest ....... Lees verder » |
Birkama24-01-2014 Onze gezamelijke fietstocht liep ten einde. Eergisteravond kwamen we na een lange dag van 150 kilometer aan in Birkama, in het westen van Gambia. De South Coast Road is vanaf Basse nu geasfalteerd en in uitstekende staat voor zolang het duurt. Voorheen deed een auto er ongeveer 24 uren over om van oost naar west te rijden, tegenwoordig kunnen ze dat in 6 uren. Een hele verbetering voor de lokale bevolking die nu toegang krijgen tot de rest van de wereld. Het oosten van Gambia is nog primitief maar ...... Lees verder » |
Landleven16-01-2014 Ik zit op een plastic stoel onder een grote boom. De meeste mannen zitten gewoon op de grond maar zodra ik ergens verschijn wordt er, of ik dat nou wil of niet, ergens een stoel vandaan getoverd om op te gaan zitten. Het geeft me het gevoel dat ik als heel erg oud word gezien. Maar misschien is het omdat een blanke meneer niet op de grond hoeft te zitten. Wat aan de ene kant weer zo'n prachtig Afrikaans plaatje is, een viertal vrouwen die met grote stampers druk in de weer zijn het eten voor te bereiden tegen het licht van de ondergaande zon, is aan de andere kant de harde Afrikaanse werkelijkheid. De vrouwen die met hun gespierde armen ..... Lees verder » |
Fotos11-01-2014 VOOR DE LIEFHEBBERS VAN FOTOS HEB IK BIJ DE AFGELOPEN 3 ARTIKELEN NOG WAT PLAATJES BIJGEPLAKT. |
Kassoumai? Kep!10-01-2014 Afrika heeft me helemaal te pakken. Met name Senegal dan, ik heb het hier heel erg naar mijn zin. De schitterende natuur, de mensen, het klimaat. Het is niet alleen voor mijn ribben dat ik hier zolang blijf hangen.Onze tocht door de Casamance vordert gestaag. Na ons vertrek uit Bessira fietsten we door een schitterend stuk natuur via Thionck Essyl naar Ziguinchur. Overal werden we met vrolijk gezwaai onthaald, in een dorpje was het onthaal werkelijk onvoorstelbaar toen een groep gillende schoolmeisjes ons het verder fietsen bijna onmogelijk maakten. En natuurlijk moesten.... Lees verder » |
Gelukkig nieuw jaar07-01-2014 Het nieuwe jaar stond op het punt van aanbreken toen een ongelukkige val een einde maakte aan wat een gezellige en bijzondere nacht zou worden. Op weg naar het grote kampvuur op het strand en het aangekondigde vuurwerk gleed ik uit op een scheef stuk strand, de grond verdween onder mijn voeten en ik viel op mijn zij. Helaas stak net op dat punt een puntige stok uit het zand omhoog en met mijn ribbekast kwam ik net daarop terecht. Alsof er een mes in gestoken was, zo voelde het en toen ik een beetje bijgekomen was van de eerste schrik en pijn was de enige keuze om terug te strompelen naar de tent. Gelukkig werd ik goed geholpen door Salou en enkele anderen. Op dat moment was het enige wat ik verder kon verzinnen te vragen om me om het uur wakker te maken, omdat ik bang was voor ...... Lees verder » |
Abene31-12-2013 De kerstdagen zijn weer geweest, de laatste dag van 2013 is aan de gang. Ik wilde nog wat mooie kerstplaatjes op de site zetten maar de verbindingen zijn hier uitermate traag en ik zal blij zijn wanneer ik in staat ben om deze tekst een plekje op de website te geven. Internet is hier van een kwaliteit uit een tijd die ik me niet meer kan herinneren. Mocht het toch lukken straks om dit stuk te plaatsen, dan is dit een goede gelegenheid om iedereen te bedanken voor de kerst- en nieuwjaarswensen die ik op verschillende wijze heb ontvangen. Helaas heb ik nog niet veel kunnen beantwoorden omdat mijn e-mail heel erg traag is en facebook het helemaal niet doet. Sms-jes komen wel binnen op mijn gewone Nederlandse nummer en ik ben vandaag en morgen nog te bellen op mijn nummer in Gambia: +2207483954 Voor ik verder schrijf wens ik iedereen een heel goed en voorspoedig 2014.
Ik zit in de Amsterdam Beach Bar in Abene, heerlijk aan het strand met het ruisen van de zee op de achtergrond. Gelukkig een rustig plekje, even weg van al die mensen die me ondertussen kennen en geen minuut voor mezelf gunnen. Alleen zitten is sneu, zo iemand behoor je....... Lees verder » |
Het Afrikaanse leven18-12-2013 Langzaam dring ik door in het het steeds 'echtere' Afrika. Ik fiets door prachtige natuurgebieden, vogels in allerlei kleuren vliegen om me heen. Grote Baobab bomen groeien hier gewoon in het wild. 's Nachts de krekels die een hels kabaal maken. Ik kom langs kleine dorpjes, soms maar een paar hutjes bij elkaar. Vaak nog traditioneel van gevlochten matten, een dak van gras. Andere zijn van leem en langzamerhand wordt dat vervangen door betonblokken, rechte vierkante hokjes van blokken beton die ze zelf langs de kant van de weg maken. Misschien qua wooncomfort een vooruitgang, ik weet het niet, maar het ziet er in ieder geval een stuk minder pittoresk uit. Maar van het laatste kun je niet eten en dat is wat er elke dag wel moet gebeuren. Ik zie trouwens geen honger, iedereen lijkt weldoorvoed al denk ik dat het eten ..... Lees verder » |
Ile de Goree14-12-2013 Ik realiseer me dat de dagen snel voorbij vliegen en dat het soms een tijdje duurt voor er weer een stukje op de website staat. Er was de laatste dagen weinig gelegenheid er even rustig voor te gaan zitten. Senegal is weer een totaal andere belevenis dan waar ik eerder langs kwam. Maar dat had ik geloof ik al eerder ook geschreven. Ik was vanaf St Louis even een stukje het land in gegaan maar ik had geen gezin door te gaan naar Touba, langs een drukke weg en met een flink pak wind tegen. Dus ben ik iets eerder dan verwacht afgebogen richting Dakar. Alhoewel het me bekend was dat het een grote stoffige stad is, wilde ik het toch een keer met eigen ogen zien. De stad is .... Lees verder » |
Naar Senegal08-12-2013 En dan komt er een einde aan ruim twee weken Mauritanie. Langs de drukste weg van Mauritanie rijd ik richting Rosso. Af en toe wordt ik ingehaald, soms kom ik een auto tegen. Het is rustig dus. Ik heb besloten het land niet via de grensstad Rosso te verlatgen.Deze plek heeft een slechte naam, met name de Senegalese kant van de grens probeert je een oor aan te naaien. Vijfitg kilometer voor Rosso draai ik rechtsaf richting Diama, eerst nog een stuk asfalt, overgaand in een soort teerweg en verderop wordt het zand. Gelukkig meestal redelijk hard zand, goed te fietsen dus. Het is 280 km naar St Louis in Senegal. De eerste nacht vind ik een mooi plekje in de ....... Lees verder » |
Nouakchott30-11-2013 Voor me uit een lange strook asfalt. Aan weerskanten een zinderende bruingele vlakte.Hier en daar een boompje, wat struiken, wat gelig gras. Een droge warme wind blaast van links langs me heen. Ik fiets op een gloeiendhete vlakte. Mijn mond is kurkdroog ondanks dat ik met de waterfles in mijn hand fiets en steeds een klein slokje neem, plakt mijn tong tegen mijn verhemelte. Dat komt ook omdat ik vandaag melk heb gedronken, koude melk. Dat is heerlijk maar ...... Lees verder » |
Toerisme in Mauritanie23-11-2013 Het toerisme hier ligt volledig op zijn gat. De verwachtingen waren hoog een jaar of 15 geleden maar een paar aanslagen gooiden behoorlijk roet in het eten. Tientallen 'auberges' sloten hun deuren, enkelen zijn gebleven maar leiden een marginaal bestaan. Het personeel is werkeloos of iets anders gaan zoeken. En dat is jammer want Maurtitanie is een prachtig land. Je kunt hier nog echt de woestijn in, tochten maken met kamelen en al naar gelang jezelf wilt kan dat varieren van een dag tot dagen, weken zelfs. Ik voel me absoluut veilig in dit land en ja, overal gebeurt wel eens wat maar .......... Lees verder » |
Mauritanie19-11-2013 De laatste kilometers in Marokko gingen hard. Vanaf Dakhla was het even zwaar trappen want ik moest ruim 40 kilometer terug, pal tegen de wind in. Ik dacht vroeg op pad te gaan omdat de wind dan meestal nog niet zo krachtig is, maar ik had pech. Het woei hard. Maar een keer de bocht om naar het zuiden ging het weer van een leien dakje. De route liep voor een deel weer vlak langs de kust en ik kon het niet laten even over de rand te kijken. Beneden me lag een prachtig wit strand waar op de golven stuk sloegen. Omdat het al laat was besloot ik hier een plekje te zoeken om te overnachten en dat lukte wonderwel. Met een bijna volle maan was het een prachtige avond en nacht. Jammer genoeg ben ik niet op het strand zelf terecht gekomen, ik moest daarvoor zo'n 60 meter via zacht duinzand naar beneden, dat is niet zo erg maar je moet daarna ook weer omhoog. En omdat het op het einde van de dag was, was het te koud om nog te gaan zwemmen. Anders had ik het er wel voor over gehad. En ik moest vroeg naar bed, de volgende dag had ik ruim 180 kilometer... Lees verder » |
Sahara13-11-2013 Er vliegen vlinders in de woestijn. Af en toe waait er eentje met me mee. Wat zoeken ze hier? Dat denk ik vaak terwijl ik door deze eindeloze vlakte van zand en stenen fiets. Niet "Wat doe ik hier" want ik vind het fantastisch om dit een keer mee te maken. Maar de mensen die hier wonen, leven en werken in deze onmetelijke nietsheid. De dorpjes zijn nieuw en leeg: Nederzettingen die de aanwezigheid van Marokko in het omstreden Sahara gebied een soort legitimiteit moeten bieden. Soms staat er een bordje langs de weg: Vissersdorp Zus en Zo. Je ziet dan een verzameling vierkante nieuwbouw, iets wat lijkt op een school, een politieburo. Leeg. Een spookdorp. Maar kijk je even verder, over de klif naar beneden dan vind ik een levendig vissersdorp. Een zootje op elkaar geplakte hutten van plastic, lege olievaten, ................ Lees verder » |
Eindelijk Sahara07-11-2013 Het heeft even geduurd maar sinds een paar dagen rijd ik dan echt door de Sahara. Vanaf Sidi Ifni ging het langs Guelmime, wat gezien wordt als een van de toegangspoorten tot de Sahara. Vroeger, toen het westelijk Sahara gebied nog Spaans was, was Guelmime de grens. Daar is nu niets meer van te zien. Guelmime is een stoffig stadje waar verder weinig te beleven valt. Eigenlijk had ik langs de kust willen fietsen waar een onverharde weg moet zijn. Ik had dan binnendoor naar Tan Tan gekund maar de berichten over de kwaliteit van die weg varieerden van onduidelijk via zeer slecht tot niet te doen. Voor enkele tientallen kilometers kun je dat nog gokken maar om 180 kilometer over.......... Lees verder » |
Over de Atlas03-11-2013 Gestaag stijgend. Zo zou je de aanloop naar de Atlas het beste kunnen omschrijven. In Marrakesh zit je al op een 500 meter hoogte en vervolgens gaat het langzaam omhoog. Een paar keer per uur kijk je toch weer naar je achterband of die echt niet lek is. Het vals plat zie je niet maar het geeft je wel voortdurend het gevoel met een lekke of half lege band te fietsen. Veel harder dan 13 of 14 kilometer per uur ga je ook niet. Na enige uren zie je door de heiige lucht de Hoge Atlas voor je opdoemen. Een machtig gezicht maar ..... Lees verder » |
Vroeg op28-10-2013
Marralesh is ........ Lees verder » |
Marrakesh27-10-2013 Rabat ligt alweer een heel eind achter me. Het visum voor Mauritanie zit in het paspoort. Het is drie maanden geworden omdat het in gaat op de dag van uitgifte dus met een maandvisum kon ik het niet redden. Het kostte dubbel zoveel, 680 Dirham en dat is ruim 60 Euro. Maar dan heb je ook weer een mooi plakplaatje en geen gedoe aan de grens straks.
Gelukkig ben ik er in geslaagd ook de tracks weer in het reisschema te kopieren. Voor ieder die dat interessant vindt: klik op het GPS symbool achter de gefietste route en je krijgt een kaart met de route. En met enig doorklikken krijg je zelfs de Google Earth kaart er onder dus kun je precies zien wat ik gefietst heb. Leuk voor de liefhebbers :-) Lees verder » |
Rabat23-10-2013 Van Larache naar Kenitra was ruim 130 kilometer en het was al donker toen ik eindelijk aankwam. Gelukkig vond ik een buurtje waar mogelijk een hotel moest zijn maar alles was vol. Geen plaats in de herberg. Net toen ik besloten had dan maar een duurder hotel te nemen omdat ik toch ergens moest slapen vond ik een klein simpel beetje smoezelig hotelletje waar ze een prachtige binnenplaats bleken te hebben en daar kon ik een kamertje uitkiezen. Niets geen gesleep met de fiets naar boven, nee ik kon hem zo naar binnen rijden. In Kenitra ben ik niet lang gebleven. Het doel was Rabat waar ik moest zijn voor een Mauretaans visum. Via www.warmshowers.org had ik .... Lees verder » |
Terug op de fiets20-10-2013 Voordat iedereen denkt dat ik nog steeds rondhang in Tetouan, kan ik gelukkig zeggen dat ik terug op de fiets ben. Vrijdagmorgen werd ik wakker en voelde me een stuk beter, waarschijnlijk met behulp van de vitaminepillen en het mezelf dwingen om te eten, ondanks dat ik geen honger had. Op dat moment vond ik ook dat ik lang genoeg in Tetouan had gebivakkeerd, heb mijn spullen ingepakt en na een laatste kopje koffie bij Cafe Paris op het grote plein, een prachtig plekje, ben ik richting kust gefietst. Ik heb me .... Lees verder » |
Slachtfeest17-10-2013 Sinds ineen dag of vier ben ik Tetouan. Een prachtige stad waar bijna geen toerist komt. Het is lange tijd een Spaanse stad geweest, ooit de hoofdstad van de Spaanse protectoraten. De binnenstad is grotendeels in oude stijl gerestaureerd en de oude medina staat op de werelderfgoedlijst. De medina doet me een beetje denken aan de bedrijvige souk van Damascus, de kronkelende straatjes en de enorme diversiteit aan koopwaar overal. Soms denk ik er nog aan wat daarvan met de huidige burgeroorlog in Syrie nog van over is. Ook het hotel waarin ik zit, het pension Iberia is oud. Het ziet er uit, ook van binnen, alsof het ergens begin vorige eeuw gebouwd is en er daarna nooit meer iets is gemoderniseerd. En zo is het waarschijnlijk ook. Het geeft een bijzondere sfeer. Marokko is in een opgewekte feestelijke ............. Lees verder » |
Langs de kust naar Tanger10-10-2013 De weg langs de kust van Nador naar Tanger is vrij nieuw. Prachtig asfalt, goed te fietsen. Tot Al Hoceima is een vlak stuk, het viel me dan ook danig tegen dat ik de eerste dag alle bij elkaar toch nog een duizendtal meters moest klimmen. Het klimmen valt me zwaar met de grote hoeveelheid bagage. De ruim 30 kg hangen als een loden last aan mijn fiets en soms moet ik lopen omdat ik het omhoog zelfs in de laagste versnelling niet meer kan betrappen. De laatste loodjes wogen ook hier het zwaarst. Ik dacht er bijna te zijn maar er kwamen nog een drietal irritante klimmetjes en bekaf arriveerde ik in mijn hotelletje. Overigens was een van de jongens zo vriendelijk mijn fiets naar de tweede etage te tillen, dat scheelt weer. Douchen, eten en dan..... Lees verder » |
Het water over08-10-2013 Heel bijzonder dat het oversteken van een stukje water je in zo'n andere wereld terecht doet komen. Het laatste stukje door Spanje reed ik door verstilde dorpjes, bijna Middeleeuws aandoend. Kleine smalle kronkelende straatjes, alle huizen hermetisch afgesloten, bijna geen winkels meer en hier en daar een noodlijdend dorpscafeetje. Behalve in een dorpje onderweg waar het oogstfeest werd gevierd en de mensen vrolijk dansten op het plein. Ze zijn er dus nog wel of ze komen er speciaal voor uit de stad om het jaarfeest met de overgebleven familieleden te kunnen vieren.
|
De Spaanse costa06-10-2013 Het kost altijd wat moeite om echt op gang te komen. Dat geldt zowel voor het fietsen als voor het schrijven. Ik lig in mijn tentje ergens in een sinaasappelboomgaard in zuiudelijk Spanje. Voorbij Murcia, op weg naar Almeria. Na twee dagen lang de Spaanse kust ..... Lees verder » |
Op naar Afrika28-09-2013 Dat ik ooit nog in Afrika zou gaan fietsen was voor mezelf ook wel een verrassing. enorme continent waar ik in een eerder leven als zeeman niet de beste herinneringen aan had. Maar er zijn ook mooie verhalen te vertellen over Afrika en naast de nodige waarschuwingen over gevaren die overal op de loer kunnen liggen, hoorde en las ik over de pracht van Afrika, de natuur, de mensen, de cultuur en alle andere zaken die een continent tot een bijzonder continent maken. |
Voorbereiden op Afrika12-09-2013 Het geeft altijd weer de nodige hektiek, de laatste weken voor het vertrek. De finale beslissing waar de reis naar toe gaat is nu genomen en dat betekent lezen, praktische zaken uitzoeken, formaliteiten waar je niet zonder kunt, prikken halen en de zaken hier in Nederland netjes achterlaten. Mijn huis moet nog verhuurd, ik hoop dat het snel lukt. De keuze voor Afrika was geen logische. Na Zuid Amerika en meerdere ....... Lees verder » |