Russisch ontbijt

De weg van Trincomalee naar Arugam Bay loopt geheel langs de kust. Onderweg wat stoffige of beter suffige dorpjes. Niet veel te beleven. Wanneer het uitzicht op de palmbomen, het strand en de zee niet zo prachtig was, kun je de lange strook asfalt redelijk saai noemen.

De weg is geheel nieuw aangelegd met geld van de Europese Unie. Na de tsunami van 2004 waarbij duizenden doden vielen, was alles hier zo ongeveer verwoest. Volgens iemand die hier woont was in twee jaar tijd alles weer opgebouwd maar was de weg pas sinds enkele jaren in gebruik. Ik kwam nog door een kamp waar sinds de ramp mensen in hutten wonen gemaakt van golfplaten en plastic. Dat zijn de allerarmste vluchtelingen. Wat me verbaast, maar wat misschien niet anders kan, is dat de dorpjes en 'nieuwe woonwijken' weer vlak langs de kust staan. Het land komt hier amper een paar meter boven het zee niveau uit en wanneer er weer een tsunami komt, ligt de hele zaak weer plat.

Ik ben in Arugam Bay, niet ver van Pottuvil. Een prachtige natuurlijke baai en bekend vanwege de surfsport (wave surfing). Nu is het laagseizoen, er is hier weinig te beleven. Vanochtend lekker ontbeten bij Natalia, een prachtige dame uit Moskou maar geboren in de Oerol in Rusland. Ze heeft hier haar stekje gevonden, weg uit het hectische en koude Moskou. Vorig jaar heeft ze een pandje gekocht, de zaak opgeknapt en is haar eigen kleine bed en breakfast begonnen: De Happy Panda. Het breakfast was uitstekend en bestond uit Russische pannekoekjes en heerlijke verse fruitsalade. Ik kan het aanbevelen.

Vanmiddag ben ik een eind langs het strand gelopen. Verderop was een grote walvis aangespoeld. Het karkas is in verregaande staat van ontbinding en het stinkt een uur in de wind. Ik denk dat het beest zeker een meter of acht lang was. Het trekt veel bekijks maar de meeste mensen staan met dichtgeknepen neus.