Ongebluste kalk

Het is makkelijk om te denken dat Sri Lanka een soort verlengstuk van India is maar dat is onterecht. Hoewel er zeker overeenkomsten zijn zoals het uiterlijk van de mensen, de rondcrossende motor rickshaws, de stinkende vrachtauto's, de tempels en de temperatuur, zijn er ook heel veel verschillen. Sri Lankanen zijn trots op hun land maar ze zijn er ook trots op dat ze veelal goed Engels spreken, dat is een groot voordeel hier.  Verder lijkt alles hier beter georganiseerd, de huizen zien er veel beter uit, de steden zijn ook echte steden en geen samenraapsel van aan elkaar gebouwde scheefhangende hutten die elkaar overend lijken te houden. Sri Lankanen zijn in het algemeen wat rustiger dan Indiers.  Wat wel overeenkomt is de vanzelfsprekendheid dat dingen altijd anders lopen dan je verwacht of wat was afgesproken.

Vandaag was ik eindelijk weer op volle oorlogssterkte en daarom ben ik vanochtend tegen koffietijd op de fiets gestapt richting het noorden.  Na een aantal kilometers langs de snelweg had ik daar meer dan genoeg van. Het was niet vreselijk druk op zondagmorgen maar de stinkende vrachtauto's en dikke 4 WD's van Tata bulderen ook hier voortdurend langs je heen. Dus ik zocht een zijweg op  en was gelijk midden in de natuur. Apen spelen langs de kant van de weg met hun jongen, je hoort de vogelgeluiden uit de jungle. Het nadeel was dat ik niet erg opschot want het was erg heuvelachtig en ik eindigde hemelsbreed nog geen 30 kilometer van waar ik begonnen was ondanks zo'n 60 kilometer flink doortrappen. Even was ik bang dat ik nog een flink stuk terug moest ook omdat er weer eens geen onderdak voor de nacht was te vinden, maar plotseling zag ik langs de weg een bordje met 'Rooms & Restaurant' dus dat was ook weer opgelost. Ik kreeg een kamer met douche en toilet maar wel met de opmerking dat er geen water was. Een emmertje met 2 liter moest het doen, maar dat is voldoende. Voor het restaurant moest ik een uur van tevoren eten bestellen. Ik verwachte een culinair hoogstandje. Het bleek dat er een mannetje op een brommertje naar een afhaal restaurant in de buurt werd gestuurd. Hij kwam keurig met een doos 'fastfood' terug, aan tafel werd het doosje er af gehaald en de inhoud kwam met plastic en al op mijn bord. Eet smakelijk. Hoe noem je zo'n restaurant? Een inhaal restaurant?  Het smaakte er niet minder om.

Sri Lankanen houden meer nog dan Indiers van heet, spicy eten. Ik at een soort nasi goreng met 'sambal bij' en gebruikte mondjesmaat, het was vurig eten. Het jongetje bij mij aan tafel had nog een paar happen te gaan en vroeg of hij mijn overgebleven flinke eetlepel sambal mocht. Hij prakte het door een paar happen eten en zonder blikken of blozen verdween het in zijn mond.

Op het moment dat ik aan kwam fietsen dacht ik dat de hele tent in brand stond. Grote rookwolken ontnamen het zicht.  Het bleek dat hiernaast een kalkoven is waar brokken kalksteen worden gebrand in grote ovens. Vervolgens komen er dan onderuit de oven brokken 'ongebluste kalk' uit gerold. Het jongetje gooide er wat water over om te laten zien wat er gebeurde en het brokstuk begon te sissen, hitte te ontwikkelen en viel geheel uit elkaar. Lekker spul. De mannen die er werken staan de hele dag in de rook en de kalkdampen. Het jong wilde me nog een flinke brok ongebluste kalk meegeven als souvenir maar ik heb beleefd geweigerd. Stel je eens voor dat het gaat regenen.