Door Bhutan

24-11-2011

 

Wanneer je de grens over stapt van India naar Bhutan dan stap je letterlijk en figuurlijk in een andere wereld. Schoon, het ruikt anders en er daalt een weldadige rust over je. Pas dan realiseer je je waarin je de afgelopen zes weken hebt geleefd. De grensfaciliteiten werden snel afgehandeld en op weg gingen we naar Paro waar ik mijn groep ging ontmoeten. Zij maakten de klim naar het Tijgernest, een klooster op 2700 meter hoogte tegen een rotswand aangeplakt. Vreemde jongens die monniken. Op de gekste plekken hebben ze immense kloosters gebouwd. Dat moet een enorme klus zijn geweest om al die bouwmaterialen naar boven te slepen.

images/bhutan_1321.jpgButhan is een bijzonder mooi land. Een echte bergstaat. Vanuit het vlakke Assam ga je plotseling stijl omhoog en voor je het weet zit je op 2000 meter hoogte of meer. Frissel berglucht en 's ochtends zagen we ijs op de auto's, het vriest hier 's nachts. Een bijzonder fotogeniek land ook. Prachtige bewerkte huizen, tempels, kloosters, pagodes en allerlei andere bouwwerken in typisch Bhutaanse stijl. De regering ziet er ook uitdrukkelijk op toe dat dat zo blijft. Aan de binnenkant mogen ze de huizen zo luxe of simpel maken zoals ze zelf willen maar de buitenkant moet voldoen aan de gestelde eisen. En daarnaast komt er aan alle belangrijke beslissingen een astroloog te pas die bepaald waar je je huis moet neerzetten en wanneer je met de bouw mag beginnen. Zo liggen hier twee kant en klare binnenlandse vliegtuigen al enige tijd te wachten op de openingsvlucht omdat de meest gunstige datum voor de opening 17 decemer a.s. is. Dus eerder zal niemand het in zijn hoofd halen om te beginnen omdat dat ongeluk brengt. Bhutanen zijn boedhisten en zo bijgelovig als het maar kan. Zie je een monnik met een volle emmer water lopen, dat brengt geluk. Heeft hij toevallig een lege emmer bij zich, dan heb je pech. Ook is het doodmaken van levende dieren een zonde. Daarom kun je dus beter koe eten dan kip want van een kip kan maar een mens eten en van een koe wel honderd dus in dat geval kun je de zonde door 100 delen en ben je maar een beetje zondig. En zo hebben ze nog veel meer leefregels.

images/bhutan_1338.jpgHet is een bijzonder fotogeniek land en toch komen er maar enkele tienduizenden toeristen per jaar. Dit jaar was er een record van 30.000. De regering, sinds een jaar of 3 is Bhutan een democratie met een echt parlement en twee partijen, is wel zo slim dat ze zich richten op goedbetalende toeristen. Je moet 200$ per dag besteden om hier uberhaupt te mogen rondreizen. Een deel daarvan is voor de staat, een deel voor de agent die alles voor je regelt en van de rest wordt alles voor je betaald, je hotel, eten, vervoer, gids en entrees. Het lijkt een groot all-inclusive resort. Je kunt dus ook niet lekker in je uppie of met zijn tweeen rond gaan toeren. Er gaat altijd een gids en een chauffeur met je mee. Gelukkig srpeken deze wel vloeiend Engels zoals de meeste mensen hier. Kinderen op school krijgen al van jongs af aan Engels als tweede taal.

We hebben ondertussen al weer de nodige tempels en Buddha's gezien en hoewel ik na Myanmar vorig jaar zoiets had van "no more Buddha's", kan ik wel van de schoonheid van dit land genieten, ook al zou ik graag lekker de natuur in trekken en de schitterende natuur hier eens gaan verkennen. De natuur is hier oneindig mooi en het land is zeer dun bevolkt. Ongeveer 700.000 mensen in een gebied zo groot als Nederland. Je kunt hier dagen lopen en niemand tegen komen. De agent nodigde me al uit om in December terug te komen om samen een nieuwe reis uit te zetten in een deel van Bhutan wat net is vrijgegeven voor toeristische ontwikkeling. Lijkt me een leuke klus. Ik weet nog niet of het doorgaat.

images/bhutan_1330.jpg


« Terug