Wereldberoemd in India

We dromen er denk ik allemaal wel eens van. Wereldberoemd zijn. Nou ik heb het gisteren een dagje meegemaakt en kan eerlijk zeggen dat ik liever maar gewoon blijf. De krant wordt blijkbaar goed gelezen want af en toe wordt ik staande gehouden om te vragen of ik het echt ben, die man uit de krant. Koppen steken uit auto's: "You Mr. Hoogland from Amsterdam?" Helaas had de journalist in zijn krant geschreven dat ik uit Amsterdam kwam. Nederland en Amsterdam zijn blijkbaar synoniem. Nog een wonder dat ik niet als bekende voetballer werd aangekondigd. En 's avonds toen ik in het hotel aankwam was ik plotseling een "honoured guest of India" en kreeg een mooie kamer voor een zacht prijsje. Ja beroemd zijn heeft vast voordelen maar ik had de hele dag door tientallen mensen met cameraatjes op hun mobieltje die gevraagd en ongevraagd foto's en video's van me maakten.

Overigens begon mijn dag gistermorgen om half zeven met een bezoek aan een school. 's Avonds had ik de lokale dokter gesproken die ook onderwijzer is en hij wilde me 's ochtens nog graag spreken. Ik werd buiten het stadje staande gehouden en gevraagd zijn klas te bezoeken. Een klas gesplitst in tweeen: links een stuk of twaalf jongens en rechts eenzelfde aantal meisjes. Ze mochten vragen stellen en ik vroeg hen waarom ze het leuk vonden dat ik kwam. Ik was de eerste buitenlander die ze 'in het echt' zagen vertelden ze. Verder moest ik Euro's laten zien, daar hadden ze wel iets over gehoord maar deze briefjes hadden ze nog nooit gezien. Een leuk bezoek en ik denk een leuke herinnering voor de enthousiaste klas van 15-16 jarigen die dus al om 6 uur 's ochtends naar school gaan.

Gelukkig is ook krantennieuws vergangkelijk en vandaag was het weer een stuk rustiger. Hoewel dat niet gold voor de weg, de National Highway 34. Een ontzettende chaotische verkeersader die me het fietsen lasten maakt. Vandaag geeindigd in Malda, ruim over de helft naar Darjeeling.