4000 eilanden

De weg, of beter het pad, naar de 4000 eilanden leidde ons vlak langs de Mekong. Een prachtige rit over een stoffig pad door talloze dorpjes. Kinderstemmetjes die van overal en nergens 'sabaidee' roepen of langs de kant van de weg met hun handjes wapperen om een 'high five' te geven. In kleine stalletjes dronken we lokale limonade en trakteerden een paar kinderen die dat maar wat lekker vonden. Verderop dronken we coco, een soort chocolade water ijsje uit geschaafde blokken ijs met honing water, melkpoeder en cacaopoeder. Met suiker uiteraard, veel suiker. Maar erg lekker wanneer je fietst in deze warmte en niets anders doet dan stof happen en zweten.
We waren te laat vertrokken. We hadden gezellig zitten ontbijten in ons laatste guesthouse, zitten kletsen met Leo de Engelse wereldfietser en de laatste nieuwtjes van internet geplukt. Ja we weten het al, Beatrix gaat met pensioen en WA wordt koning. Zelfs hier op het einde van Laos, vlak op de grens met Cambodja dringt het dagelijkse nieuws door.
Doordat het pad niet overal even vlak was en door onze veel stops schoten we niet erg op. Het begon al voorzichtig te schemeren toen we nog steeds geen plek om te slapen hadden en op onze vraag om een 'place to sleep' (beide handen bij elkaar houden en je hoofd er op leggen) kregen we steeds een ander antwoord. Eerst was het 6 kilometer, toen we daar waren nog 10 en enkele kilometers nog 2 kilometer. Uiteindelijk, na een kilometer of twintig voorthobbelen, uiteindelijk in het pikkedonker, vonden we tot onze verrassing een prachtig nieuw guesthouse waar we van harte welkom waren. We douchten het stof van ons lijf, de douchevloer kleurde zich rood maar zelfs na de douche werden de handdoeken nog steeds rood van het stof.

De volgende morgen nog een stuk langs de Mekong en met een klein bootje staken we de Mekong over. We belandden op het eiland Don Khong. We gaan zeker niet alle 4000 eilanden bezoeken maar morgen beginnen we aan een tochtje eiland hoppen. Nog maar een paar dagen dan wacht de bus terug naar Bangkok op ons. Het lijkt nog ver weg maar voor je het weet is het zover.

Vandaag lekker vroeg het bed uit. Het is nu half negen, we hebben al weer lekker gezwommen in de Mekong en het wachten is op een tropisch ontbijt.