Bogor

17-11-2012

De eerste dag echt fietsen is altijd een beetje afzien. Weg uit Jakarta, de miljoenenstad met alles wat daarblij hoort. Ontsnappen aan de herrie, het gekrioel van mensen, het moordende verkeer. Maar toch, de vriendelijkheid van de mensen, de vrolijkheid waarmee ze je begroeten en de afwezigheid van agressie in het verkeer verbazen me dan ook weer. Ik zie me al in Amsterdam met mijn fiets met grote tassen een taxichauffeur blokkeren. Hier gaat dat anders. Ik kijk verschrikt op wanneer een chauffeur vol op de claxon drukt, een lachend gezicht is mijn deel en hij wenst me een goede reis. De passagiers zwaaien uit de raampjes.

Anders dan vorig jaar in Calcutta kwam ik hier niet buiten de stad in de rijstvelden terecht. Langs de weg is het een aaneenschakeling van dorpjes, voornamelijk kleine winkeltjes waar voortdurend van alles en nog wat te koop is. Ik had al gehoord dat Java overbevolkt is, dat lijkt te kloppen. De hele 60 kilometer van Jakarta naar Bogor zie ik misschien 10 minuten een beetje groene jungle. De rest van de weg is het asfalt en beton. Ik hoop dat dat nog gaat veranderen, ik had me iets anders voorgesteld van Indonesië.


Indonesië is ontegenzeggelijk een islamitisch land. Het schijnt zelfs het land te zijn met de meeste islamitische inwoners. Ik kan het me van de vorige keer dat ik hier was niet goed herinneren maar volgens mij was het toen minder opvallend. Nu veel vrouwen met hoofddoekjes maar daaronder dan weer strakke jeans en andere modieuze kleding. Het lijkt allemaal redelijk relaxed. Wel hoor je hier meerdere keren de moskee lange gebeden over de stad heen slingeren. Erg indringend, vooral in dit logement net naast de moskee. Vannacht zat ik rechtop in mijn bed toen ze bij zonsopgang losging.


images/indo_2197.jpgTijdens deze reis probeer ik ook iets mee te pikken van de Nederlandse invloed hier. De "orang belanda" wordt hier overigens niet met wrok ontvangen. Enkele mensen spreken met trots nog een paar woordjes Nederlands en ook hier zijn Nederlandse voetballers populair. Zelfs Johan Cruijff wordt hier nog geroemd. In de schitterende botanische tuinen, waar Bogor beroemd om is (Unesco World Heritage) is nog een Nederlands kerkhof te vinden. Een stuk of 40 graven van meest jong gestorven Nederlanders uit de 18e en 19e eeuw. En overal rode pannendaken en dat lijkt me typisch Nederlands maar of dat echt zo is, weet ik niet.
Het is regentijd en dat is te merken. 's Middags na een uur of vier wordt het donker en even later komt het water met bakken uit de lucht. Niet onprettig, het koelt een beetje af en het stof spoelt weg. Minder prettig is dat het water op sommige plaatsen niet weg kan en dan staat er met gemak 20 centimeter of meer water op de weg. En dat is lastig fietsen.

images/indo_2185.jpg


« Terug