Neus in de boter

Soms overkomt het je. Je valt met je neus in de boter. Ik had me voorgenomen er een rustig dagje van te maken. Niet te vroeg weg, op straat een ontbijtje bij elkaar scharrelen en dan die kant op. In de buurt was het Jademeer, een toeristische attractie maar het was ruim 300 meter extra klimmen dus ik zag er vanaf.

Om een uur of een 's  middags fietste ik een dorpje  binnen. Wat winkeltjes, een paar lege restaurants. Allemaal niets bijzonders. Bij een vriendelijke vrouw bestelden ik een dagschotel en at met smaak. Iets te drinken had ze niet en daarom ging ik naar de overkant voor een flesje drinkyoghurt. De winkelier probeerde me iets duidelijk te maken maar ik begreep er duidelijke niets van. Na het eten kwam hij weer naar me toe en gebaarde me met hem mee te komen. Hij op zijn  brommer en ik op de fiets er achteraan. Na korte tijd kwamen we bij een luxe hotelletje. Een ruime kamer met een groot ligbad en een zwembad  erbij. Voor acht euro kreeg ik een kamer. Eerst dacht ik nog dat hij blij was dat hij tenminste een kamer kon verhuren maar ik ontwaarde toch meer gasten en weer even  later kwam ik er achter dat het hele dorp eigenlijk een grote badplaats was vol met Chinese grijze golf die kwamen poedelen. Om een uur of zes werd er geklopt en geroepen: "Eten". Ik  moest mee en boven stond een uitgebreide warme maaltijd klaar. Wat een verwennerij. De volgende  ochtend was er nog een stevig noedel ontbijt en was ik er weer klaar voor.

Mijn prepaid MB's om te internetten waren op dus ging ik even bijkopen. Maar dat  gaat zomaar niet in China. Bij de eerste twee winkeltjes met heel groot China Mobile op de gevel werd ik zo ongeveer uitgelachen. Ik kreeg niks. Bij de derde sprak een jongen een paar woorden Engels en via hem kwam ik bij een kantoor van CM. Ook daar wilde het eerst niet lukken omdat  ik de Simkaart in een andere provincie had gekocht. Ja je moet het maar weten. Gelukkig kan ik nu weer  online. 

Zo blijft het een beetje een dagelijkse strijd om duidelijk te maken wat je wilt.  Gebaren, vertaal apps en soms iemand die een klein beetje engels spreekt. De receptioniste van mijn hotel vandaag vond me erg dapper dat ik zonder een woord Chinees alleen door China fiets en dan ook nog door de dorpen. Die  waren erg gevaarlijk volgens deze stadse dame. Ik heb het overleefd.  

Vanmiddag onderweg kreeg ik nog een mooi tafereel te zien. Ik fiets de laatste paar dagen bijna voortdurend door prachtige gele koolzaadvelden. Daar kom je geen mens tegen. Rechts van de weg zag ik plotseling allemaal auto's en verderop tenten en kraampjes. Dichterbij zag ik paarden en ponies,  bokkekarren en andere vehikels. Honderden mensen liepen over keurige paadjes door een koolzaadveld. Eromheen een complete kermis. Keiharde muziek, getetter uit luidsprekers en jankende kinderen die in 'authentieke'  bergvolkeren kledij werden gehesen en op een paard getild werden voor de foto. Chinezen  genieten toch op een heel andere manier dan wij. Dat werd me weer eens duidelijk.