Xingping

04-02-2016

Regenen kan het hier wel. Om een beetje sneller uit het regengebied te komen wilden we een bus nemen naar Hezhou. We dachten aan een rustdagje, lekker uitslapen en daarna op naar het station. Dat station was snel gevonden maar op onze vraag naar 2 kaartjes voor Hezhou kwam een ferm:"Meio" wat zoiets betekent als nee, niets of nooit.  Een bereidwillige taxichauffeur legde uit dat doordat het Chinees nieuwjaar is (over een week), alle bussen bomvol zitten. Hij wilde ons met alle plezier met zijn taxi naar Hezhou brengen. Behalve de prijs zagen we ook het transport van onze fietsen niet zo zitten en dus moesten we fietsen. Ruim 70 kilometer door de gestaag stromende regen. Aangekomen in een dorpje waren we nog maar op de helft naar Hezhou waar we in een luxe 5 sterren hotel gereserveerd hadden. Maar ik kon het nog annuleren dus om kosten te besparen dat snel gedaan. Net  op dat moment kwamen twee jochies die redelijk Engels spraken zomaar uit het niets en  boden ons hulp. We vroegen naar een bus naar Hezhou en zij reden met hun brommertje voorop naar het busstationnetje waar 1 bus stond te wachten. De fietsen achterin de bus, voorwielen eruit en  boven op elkaar. Het paste precies. En wij erin, lekker droog en elkaars voeten warmend want die waren als ijsklompen. Onderweg kon ik gelukkig hetzelfde hotel nogmaals reserveren.


Ook dan kom je weer voor een verrassing te staan in China. Ons vijf sterren hotel (2 persoons luxe kamer voor 12 € inclusief ontbijt) zag er op de foto's prachtig uit en we waren bijna bang dat ze ons niet binnen zouden laten met onze fietsen en verregende kleren. Maar de 5 sterren waren blijkbaar alleen gebaseerd op de grootte van de kamer want die was enorm. Voor de rest was het zeer eenvoudig maar de douche was warm en onze ijskoude natte voeten kregen we op die manier weer goed warm. En het lieve meisje van de balie deed er alles aan om de verwarming aan de praat te krijgen, die ze daarna op 30 graden instelde. Heerlijk.


Het blijft erg lastig om rustige weggetjes te vinden. Zelfs de  volgens onze kaart hele kleine weggetjes blijken toch steeds weer flinke verkeerswegen met nogal wat langsdenderend vrachtverkeer. Verder is China zoals het lijkt een grote bouwput. Er wordt veel gebouwd, wegen , kantoren, huizen. Overal waar je ziet, welke stad je ook komt, lawaai en stof. Er wordt hard gewerkt aan het land en dat gaat vaak dag en nacht door. Inderdaad een heel verschil met mijn eerste bezoek aan China, dertig jaar geleden. Destijds waren er nog maar enkele particuliere auto's in China (in 1987 reden er in Beijing slechts 1600 particuliere auto's), nu stikt het van de auto's en de rest rijdt op brommertjes. Fietsen zie je weinig hoewel het land er erg geschikt voor is. Ook in veel steden zijn speciale fietspaden of fietsbanen maar er wordt weinig gebruik van gemaakt. Een brommer heeft  blijkbaar meer status en een auto nog veel meer.


We hebben er na deze eerste week al weer ruim 500 km opzitten en zijn aangekomen in een toeristisch gebiedje, in Xingping. Voor de liefhebbers, dat ligt bij Yangshuo. We zijn omringd door schitterende karstbergen en het dorp ligt aan de rivier de Li. Het moet hier erg toeristisch zijn, maar dat hebben we nog niet echt ontdekt. Wij tweeën en dan nog een paar mensen maar er is accommodatie voor duizenden. Lekker rustig dus, misschien komen ze nog voor nieuwjaar.


Vandaag had ik Mariët een rustdag beloofd. Na bijna 20 kilometer lopen door het prachtige karstgebied over een soms glibberig pad vol kuilen en gaten, kwamen we op een punt waar we niet verder konden omdat de rivier te hoog stond. Het was nog maar een kleine drie kilometer terug naar ons beginpunt maar deze blokkade betekende dat we het hele eind weer terug moesten. Maar gelukkig, er kwam weer eens hulp uit onverwachte hoek en een paar moeizaam Engels sprekende jongelui regelden een lift voor ons naar Yungshao. Vandaar konden we met de bus terug naar Xingping. Het was een beetje een omweg maar veel beter dan nog een keer 20 kilometer lopen.  Overigens was het een schitterende wandeling alleen werd het beeld wat verstoord doordat alle vruchtbomen zwaar in plastic verpakt zijn. Het is hier namelijk erg koud voor de tijd van het jaar en de boeren zijn bang dat hun oogst het niet overleeft. Onderweg vriendelijke mensen die tamelijk verbaasd naar ons kijken. Blijkbaar wordt hier niet zoveel gewandeld.


We blijven nog twee dagen in Xinping. Morgen een dagje de stad in naar Yungshao. Dan gaan we fietsen zonder bagage. Ook wel weer eens prettig. Overigens hoorden we vandaag dat het op het eiland Hainan wel 24 graden is en dat er lekker gezwommen kan worden. Een goed vooruitzicht, blij dat we de ergste regen zo te zien wel gehad hebben. En tenslotte: We kijken uit naar het Chinese Nieuw Jaar. Acht februari is het zover en er liggen bij winkels en op markten enorme bergen vuurwerk klaar want het Chinese Nieuw Jaar gaat net als bij ons niet stilletjes voorbij. En tussen al die stapels vuurwerk wordt vrolijk gerookt en straalkacheltjes verwarmen de verkopers. Lijkt me levensgevaarlijk maar hier heersen andere normen.


« Terug