Warm op de fiets

De terugweg uit Varela was warm en stoffig. Evenals de heenweg trouwens. Ik ben maar kort in Varela geweest, had het er nog best een dagje kunnen volhouden maar ik wil nog wat meer van Afrika zien. Na het ontbijtje, stokbrood met bonenpasta en koffie, wordt ik uitgezwaaid door het stel waar ik de avond ervoor ook zo heerlijk had gegeten. Het enige restaurant in Varela, Chez Helene, levert alleen op bestelling. De eerste dag mocht ik er bij de gratie nog wat eten, toen ik de volgende ochtend kwam vragen of ik er 's avonds kon eten, toen was dat niet mogelijk. Dus heb ik de koffiedame gevraagd of ze lekker kon koken, haar wat geld gegeven en even later liet ze me een kanjer van een vis zien: die stond vanavond op het menu.

De weg naar Bissau is eentje uit het platenboek. Ik fiets door (oer)woud, door mangrovebos en moerasachtige laagvlakten. Het is een schitterende tocht maar warm, erg warm. Mijn drinkwater is pislauw en ik ben blij wanneer ik af en toe in een dorpje wat te drinken vind. Heerlijke Bissap (een soort natuurlijke rode limonade) leng ik aan met koud water wat ze hier in zakjes verkopen. Af en toe koop ik een viertal sinaasappels, soms zie ik tomaten en soms krijg ik een heerlijke verse papaya te pakken. Veel vitamientjes dus.  Op het heetst van de dag verschans ik me onder een grote mangoboom om in de schaduw lekker een boek te lezen. Het fietsen is dan een beetje teveel van het goede.

De afgelopen nacht overnachtte  ik in Bura, het is nog een dertigtal kilometers naar Bissau maar het was wel mooi geweest voor vandaag. Ik zit nog te dubben of ik morgen richting Bissora ga, meer het oosten in dus of dat ik doorfiets naar Bissau. Het zal waarschijnlijk het laatste worden, ik moet nog een visum regelen voor Guinee Conakry en bedenk dat ik eerst daar maar een tijdje heen ga, voor ik voor het carnaval terug kom in Bissau. Dat is pas 1 maart voorzover ik weet of misschien zelfs nog wel een week later. Maar 'this is Afrika', niemand kan zover vooruit kijken en ik krijg nooit een eenduidig antwoord op mijn vraag wanneer het carnaval nou echt is.

Het lukte me niet op dit stukje gisteravond nog op het internet te krijgen. Internet is hier niet dik gezaaid. Een bijkomend problem was dat er in Bura blijkbaar nog geen electriciteit is. Het bleef de hel nacht aarde donker, behalve het licht van kaarsen en sommige winkels die een generator hadden draaien, die waren wel verlicht. Daarmee is Guinee Bissau zo mogelijk nog plrimitiever dan de Casamance, waar het electrisch al ver gevorderd is. Soms lijkt het of Afrika nog in het stenen tijdperk zit. Sommige zaken gaan nog zo primitief, zoals de vissersboten die ze elke dag met man en macht het strand op moeten trekken.Ik maakte als grapje naar Salieu dat de Egyptenaren tijdens de bouw van de piramides ruim 6000 jaar geleden al verder waren in hun ontwikkeling. Hij kon er gelukkig wel om lachen. Aan de andere kant lopen ze hier natuurlijk ook allemaal met een mobieltje.Vannochtend bij mijn vertrek uit Bura kwam ik midden op de prachtige, kleurrijke markt uit. Een drukte van belang. Daar heb ik mijn ontbijtje bij elkaar gescharreld, een van de dames bakte heerlijke oliebollen en die gingen er met smaak in.

Ik heb me net geinstalleerd in Bissau. Op het eerste gezicht lijkt het me wel gezellig hier een dag of twee te blijven. Ik fietste net een internet cafe voorbij dus dat belooft wat.